Odważny przelot Hery nad Marsem - gigantyczny krok naprzód

Czekaliśmy tam, wraz z Brianem Mayem de Queen (który wspierał misję od samego początku, gdyż jest on nie tylko niesamowitym gitarzystą, ale także genialnym naukowcem), wpatrując się uważnie w ekran, który miał nam pokazać, że o godzinie 16:05 dnia 12 marca powinniśmy otrzymać sygnał ze statku kosmicznego. Mijały jednak sekundy... minuty... i nic się nie działo. Na szczęście okazało się, że monitor uległ chwilowemu zamrożeniu i z pewnym opóźnieniem otrzymaliśmy dobre wieści: Hera miała się znakomicie, tryb bezpieczny nie uległ aktywacji i wszystko było w porządku.

Otrzymaliśmy oszałamiające zdjęcia Marsa i jego księżyców, jakich nigdy wcześniej nie mieliśmy sposobności podziwiać. Obecnie jesteśmy gotowi do przeprowadzenia dokładnej analizy wyników feature tracking. Niemniej już teraz możemy powiedzieć, że działania te zostały zwieńczone sukcesem. Wydajność nie była tu głównym celem, ponieważ technologia ta została zaprojektowana do wykonywania operacji zbliżeniowych, takich jak lądowania na Księżycu czy nawigacja w pobliżu asteroid, a nie do szybkiego przelotu nad planetami. Wiemy, że zostały zidentyfikowane różne właściwości na planecie, wiemy, że były one śledzone pomiędzy poszczególnymi obrazami oraz że filtr nawigacyjny wykorzystał je do celów udoskonalenia swojego oszacowania stanu.

Kolejny kamień milowy i kolejny sukces Hery, ukazujący potencjał, jaki mogą mieć misje „Next Space”.

Za rok wykonamy manewr w głębokiej przestrzeni kosmicznej, a sześć miesięcy później rozpocznie się prawdziwa zabawa: zbliżenie do binarnego systemu asteroid, który ludzkość zmodyfikowała i względem którego wciąż mamy wiele pytań bez odpowiedzi, takich jak: czy możemy obronić Ziemię, gdyby coś podobnego do tego, co stało się z dinozaurami, wydarzyło się ponownie?

Ostatni komentarz dla zespołu Hera... Jesteście po prostu niesamowici!. Jesteście autentycznym sercem tej misji. Dziękuję Wam wszystkim!

Autor: Andrea Pellacani