Przemysł lotniczy odgrywał i nadal odgrywa kluczową rolę w tej dziedzinie.

Badania środowiska naturalnego i troska o nie są jednym z priorytetów sektora lotniczego. Obecne działania w sferze łagodzenia zmian klimatu, przystosowywania się do nich i zwiększania zdolności dostosowania zainicjowano na początku lat 60. Z wykorzystaniem satelitów monitorujących zjawiska meteorologiczne.

Satelita TIROS-1, umieszczony na orbicie przez NASA w 1960 roku, jest uważany za pierwszego skutecznego satelitę meteorologicznego i był poprzednikiem programu Nimbus, w ramach którego umieszczano satelity meteorologiczne na orbicie przez ponad dekadę (1964-1978). Program ten miał zasadnicze znaczenie dla różnych międzynarodowych agencji kosmicznych przy opracowywaniu programów obserwacji Ziemi.

Wszystkie agencje kosmiczne (ESA, JAXA, NASA, INTA, CNES itp.) posiadają specjalne programy monitoringu Ziemi, środowiska i ekosystemów. Na przykład Europejska Agencja Kosmiczna dysponuje obecnie 13 satelitami obserwacji Ziemi, a 28 jest w trakcie opracowywania. Są one ujęte w programach rozwoju naukowego, takich jak Earth Explorer Missions oraz w programach operacyjnych: meteorologicznym i Sentinel. Programy Earth Explorer koncentrują się na potrzebie pogłębienia naszej wiedzy o tym, jak ocean, atmosfera, hydrosfera, kriosfera i wnętrze Ziemi funkcjonują i oddziaływają na siebie w ramach wzajemnie połączonego systemu. CryoSat-2 badająca grubość lądolodu kontynentalnego, SMOS analizująca zasolenie oceanów i wilgotność gleby czy EarthCARE badająca interakcje pomiędzy chmurami, atmosferycznymi cząstkami zawieszonymi (aerozolami) i promieniowaniem słonecznym to przykłady misji mających na celu zrozumienie środowiska. Misje meteorologiczne Europejskiej Agencji Kosmicznej, opracowane we współpracy z EUMETSAT, obejmują program MetoOP i satelity Meteosat. Stanowią odpowiedź na potrzebę ogólnej dostępności prognoz pogody i monitorowania biofizycznych zmiennych klimatycznych, takich jak ozon w stratosferze (warstwa ozonowa), gazy cieplarniane, opady lub temperatura powierzchni.

Informacje te są kluczowe dla numerycznych modeli predykcyjnych, które są w stanie przewidzieć 3 lub 5-dniowe wahania pogody; dla modeli transportu związków chemicznych w atmosferze, które pozwalają oszacować jakość powietrza oraz dla globalnych modeli cyrkulacji ziemskiej, które są w stanie przewidzieć klimat w następnym stuleciu. Satelity Sentinel stanowią wkład w segment kosmiczny programu Unii Europejskiej Copernicus na rzecz monitoringu środowiska naturalnego. Obecnie na orbicie znajduje się siedem satelitów Sentinel, trzy kolejne są w budowie, a sześć analizowanych pod kątem dalszego rozwoju. Informacje uzyskane przez te satelity są wykorzystywane do definiowania produktów wokół sześciu linii tematycznych usług Copernicus: monitoring atmosferyczny, monitoring morski, monitoring obszarów lądowych, zmiany klimatu, bezpieczeństwo i sytuacje nadzwyczajne. Usługi te wspomagają zarządzanie obszarami miejskimi, planowanie regionalne i lokalne, rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo, zdrowie, obronę cywilną, infrastrukturę itp. z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju i ochrony przyrody.

GMV explota la información de los servicios Copernicus y desarrolla productos geoespaciales adicionales a partir de datos satelitales de Observación de la Tierra, para satisfacer las necesidades de información medioambiental de sus clientes. Na przykładu uczestniczy w nagłych sytuacjach w ramach usługi Copernicus analizując sytuację przed i po klęskach żywiołowych (powodziach, trzęsieniach ziemi, cyklonach itp.). Współpracuje z Komisją Europejską w celu promowania zrównoważonego rozwoju rolnictwa, zarządzania zasobami naturalnymi i ochrony różnorodności biologicznej w Afryce. Opracowuje projekt zrównoważonego zarządzania europejskimi lasami z wykorzystaniem obserwacji Ziemi i innych danych zdalnych. Uczestniczy w definiowaniu nowego typu platform powietrznych (ang. High-Altitude Pseudo-Satellite, HAPS) do monitorowania jakości powietrza w miastach. Wspiera ona międzynarodowe instytucje finansowe, takie jak Bank Światowy, Międzyamerykański Bank Rozwoju czy Azjatycki Bank Rozwoju, w wykorzystywaniu danych z obserwacji Ziemi do analizy zagrożeń dla środowiska, takich jak degradacja zasobów naturalnych i bezpieczeństwo żywnościowe. Częścią działalności GMV jest również badanie presji wywieranej przez migracje człowieka na zasoby naturalne. Zrozumienie, jakie zmiany klimatyczne wywołują migracje oraz wpływ obozów dla przesiedleńców wewnętrznych na środowisko naturalne jest niezbędne, aby uniknąć tragedii ludzkich i przewidzieć nowe ruchy migracyjne.

Perspektywa społeczna ma zasadnicze znaczenie dla poprawy ochrony środowiska. Zrozumienie i promowanie poprawy w zakresie kapitału ludzkiego i stabilności społecznej są kluczem do ochrony planety. Działania Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie zrównoważonego rozwoju mają na celu wyeliminowanie ubóstwa, ochronę Ziemi i zapewnienie dobrobytu dla wszystkich w ramach agendy, która ma zostać zrealizowana w ciągu najbliższych 15 lat. Aby osiągnąć te cele, potrzebne jest zaangażowanie nas wszystkich: rządów, sektora prywatnego i nas jako społeczeństwa.

Autor: Carlos Doménech García