Proba-3 osiąga nowy kamień milowy w autonomicznych lotach w formacji

Misja kosmiczna Proba-3 osiągnęła kolejny kluczowy kamień milowy w ramach operacji lotu w formacji, jeszcze bardziej zbliżając się do realizacji ambitnych celów naukowych i technologicznych. W ostatnich tygodniach pracownicy GMV byli obecni w ESEC, centrum operacyjnym misji, udzielając na miejscu na wsparcia zespołom Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i SENER w ramach działań związanych z uruchomieniem komponentów, które umożliwią autonomiczny lot w formacji dwóch satelitów wchodzących w skład misji.

Proba-3 to misja prowadzona przez Hiszpanię, za pośrednictwem firmy Sener, w ścisłej współpracy z konsorcjum złożonym z 40 firm z 16 krajów. Składa się z dwóch satelitów — Coronograph (CSC) i Occulter (OSC) — które będą leciały w odległości zaledwie 150 metrów, a ich głównym celem jest udowodnienie wykonalności zaawansowanych technologii lotów w formacji W tym przypadku celem jest stworzenie wirtualnej struktury w przestrzeni kosmicznej, funkcjonującej jako jeden instrument zaprojektowany do szczegółowych obserwacji korony słonecznej. OSC zablokuje światło słoneczne, generując sztuczne zaćmienie, które pozwoli CSC obserwować koronę bez zakłóceń.

W ramach tej przełomowej misji GMV odpowiada za podsystem lotu w formacji (Formation Flying Subsystem, FFS), uważany za najbardziej zaawansowany, złożony i krytyczny komponent misji Proba-3. Dzięki systemowi FFS oba satelity będą w stanie zachować precyzję i stabilność niezbędną do działania jako jedna wirtualna stabilnie ustalona struktura, osiągając milimetrową dokładność pozycji i sekundową dokładność orientacji.

Wśród działań przeprowadzonych w tych tygodniach wyróżniają się te mające na celu walidację funkcjonowania FFS na orbicie w ramach dwóch kluczowych rodzajów eksperymentów: obserwacji naukowych z wykorzystaniem koronografii i manewrów rekonfiguracji lotu w formacji. W tym okresie osiągnięto dwa ważne kamienie milowe w ramach misji. Po raz pierwszy satelity OSC i CSC osiągnęły i utrzymały pozycję względem siebie w locie w formacji całkowicie autonomicznie, przy czym satelita CSC był skierowany na Słońce, podczas gdy satelita OSC ustawił się tak, aby rzucać cień na koronograf. Ponadto wykonano dwa apogeum formacji dzięki integracji względnych danych GPS podczas przejścia przez perygeum i danym wizualnym (Visual-Based System, VBS) przetwarzanych przez moduły nawigacji i sterowania lotem w formacji. Ta kompletna sekwencja funkcjonalna umożliwiła aktywację wysoce precyzyjnej jednostki metrologicznej, która odegra kluczową rolę podczas orbit operacyjnych Proba-3, tj. czujnika do precyzyjnych pomiarów długości i szerokości (Fine Lateral and Longitudinal Sensor, FLS).

Wyniki uzyskane w tych testach są decydującym krokiem w kierunku osiągnięcia ostatecznego celu misji: udowodnienia, że wysoce precyzyjne loty kosmiczne loty w formacji są wykonalne. Oprócz walidacji funkcjonalności systemu w rzeczywistych warunkach, testy te utorowały drogę do przyszłych operacji naukowych Proba-3, które pozwolą na badanie korony słonecznej poprzez stworzenie kontrolowanego sztucznego zaćmienia z niespotykaną dotąd precyzją.