Consigo
Analiza scenariuszy śledzenia wielu misji w celu oszacowania stopnia precyzyjności oczekiwanej przy wyznaczaniu orbity
Informacje ogólne
Analiza wyznaczania orbit
Consigo ocenia wydajność planu wyznaczania orbity, stosując metodę Monte Carlo do celów wyznaczania orbity i wprowadzając błędy, takie jak niepewność w odniesieniu do wektora stanu początkowego czy szum obserwacyjny.
Consigo analizuje, czy obecne źródła wyznaczania orbity są wystarczające do osiągnięcia wymaganej dokładności.
Aby uzyskać więcej informacji, prosimy o kontakt z nami.
Skonfiguruj model dynamiki swojego statku kosmicznego.
Modelowanie i dostosowanie niepewności w ramach wszystkich problematycznych parametrów:
- parametrów satelity, takich jak współczynniki oporu i promieniowanie słoneczne;
- parametrów transpondera, takich jak różnice między zegarami;
- parametrów stacji, takich jak różnice zasięgu bądź różnice spowodowane efektem Dopplera lub położeniem anten.
Złożone obserwacje wykorzystujące modele wyznaczania orbit operacyjnych.
Dostępne typy obserwacji obejmują:
- jednokierunkowy lub dwukierunkowy zasięg i reżim zasięgu stacji;
- azymut/wysokość stacji;
- różnicę czasową nadejścia sygnału (TDoA – Time Difference of Arrival);
- obserwacje za pośrednictwem GNSS;
- łącze ulepszające widoczność satelitów.
- Początkowa propagacja orbity referencyjnej.
- Przeprowadzanie iteracyjnej symulacji procesów propagacji orbity, generowanie pomiarów i wyznaczanie orbity z uwzględnieniem dyspersji w obrębie wybranych parametrów.
- Porównywanie wyników wyznaczonej orbity z orbitą referencyjną w celu uzyskania analizy statystycznej.
- Przedstawienie różnic według elementu orbitalnego, promieniowego/stycznego/normalnego itp.
