Consigo:
Analiza scenariuszy śledzenia wielu misji w celu oszacowania stopnia precyzyjności oczekiwanej przy określaniu orbity.
Informacje ogólne
Analiza określania orbit
Consigo ocenia wydajność planu wyznaczania orbity, stosując metodę Monte Carlo do celów określania orbity i wprowadzając błędy, takie jak niepewność w odniesieniu do wektora stanu początkowego czy szum obserwacyjny.
Consigo analizuje, czy obecne źródła wyznaczania orbity są wystarczające do osiągnięcia wymaganej dokładności.
Aby uzyskać więcej informacji prosimy o kontakt z nami.
Skonfiguruj model dynamiki swojego statku kosmicznego.
Modelowanie i dostosowanie niepewności w ramach wszystkich problematycznych parametrów:
- parametrów satelity, takich jak współczynniki oporu i promieniowanie słoneczne;
- parametrów transpondera, takich jak różnice pomiędzy zegarami;
- parametrów stacji, takich jak różnice zasięgu bądź różnice spowodowane efektem Dopplera lub położeniem anten.
Złożone obserwacje wykorzystujące modele określania orbit operacyjnych.
Dostępne typy obserwacji obejmują:
- Jednokierunkowy lub dwukierunkowy zasięg i reżim zasięgu stacji.
- Azymut/wysokość stacji.
- Czas nadejścia sygnału (TDoA - Time Difference of Arrival).
- Obserwacje za pośrednictwem Globalnego Systemu Nawigacji Satelitarnej GNSS.
- Łącze ulepszające widoczność satelitów.
- Początkowa propagacja orbity referencyjnej.
- Przeprowadzanie iteracyjnej symulacji procesów propagacji orbity, generowanie pomiarów i wyznaczanie orbity z uwzględnieniem dyspersji w obrębie wybranych parametrów.
- Porównywanie wyników wyznaczonej orbity z orbitą referencyjną w celu uzyskania analizy statystycznej.
- Przedstawienie różnic według elementu orbitalnego, promieniowego/stycznego/normalnego itp.
