Eoforest

Maska obszarów leśnych

Produkt „Maska obszarów leśnych” dokonuje binarnego podziału na tereny leśne i niezalesione. W przypadku lasów liściastych/mieszanych wymagane jest dysponowanie wieloma zdjęciami, aby móc uwzględnić sezonowe warunki poszczególnych typów listowia. Dodatkowo generowana jest mapa prawdopodobieństwa w celu uzyskania przedziału ufności każdego piksela w klasyfikacji binarnej. Mapa prawdopodobieństwa może być wykorzystana do odróżnienia obszarów czysto leśnych od przejściowych lub zdegradowanych.

Maska obszarów leśnych służy za podstawę dla innych produktów, takich jak klasyfikacja typu lasu czy monitorowanie stresu wegetacyjnego. Produkt ten dostosowuje się do definicji lasu obowiązującej na terenie każdego kraju.

Główne zastosowania:

• inwentaryzacja stanu lasu,
• zarządzanie lasami i zasobami naturalnymi,
• planowanie użytkowania gruntów oraz monitorowanie użytkowania gruntów i dynamiki pokrycia terenu,
• ocena oddziaływania na środowisko,
• analizy wylesiania i degradacji lasów,
• projekty z zakresu oceny biomasy i kompensacji emisji dwutlenku węgla,
• sumaryczne pokrycie powierzchni przez korony drzew,
• ochrona bioróżnorodności,
• plany gaszenia pożarów lasów.

Główne typy lasów

Nadzorowana klasyfikacja obrazów, która udostępnia mapę przestrzennego rozmieszczenia gatunków dominujących oraz identyfikuje mieszankę gatunków występujących na danym obszarze. Dodatkowo generowana jest mapa prawdopodobieństwa dla każdego gatunku, aby uzyskać przedział ufności każdego piksela w klasyfikacji. Mapy prawdopodobieństwa można wykorzystać do celów analizy dominacji lub współistnienia gatunków w ramach każdego piksela, a także do przybliżenia niepewności mapy gatunków dominujących.

Wymagane jest przeprowadzenie wstępnej analizy dokumentacji dotyczącej dominujących gatunków lub zbiorowisk leśnych. Kategorie gatunków, zbiorowisk lub mas można dostosować do konkretnych potrzeb użytkowników i lokalizacji.

Główne zastosowania:

• inwentaryzacja stanu lasu,
• zarządzanie lasami i zasobami naturalnymi,
• planowanie użytkowania gruntów oraz monitorowanie użytkowania gruntów i dynamiki pokrycia terenu,
• ocena oddziaływania na środowisko,
• ocena biomasy i projekty z zakresu kompensacji emisji dwutlenku węgla,
• ochrona bioróżnorodności.

Wiek lasu

Produkt „Wiek lasu” powstał dzięki analizie danych satelitarnych z wielu okresów misji Landsat (1984–2015) i Sentinel-2 (od 2016 r.). Ze względu na długość zapisu danych produkt nie jest w stanie rozróżniać przedziałów wiekowych powyżej 30 lat i przypisywana jest im jedna kategoria, oznaczona jako „starsze niż 30 lat”.

Główne zastosowania:

• inwentaryzacja stanu lasu,
• zarządzanie lasami i zasobami naturalnymi,
• planowanie użytkowania gruntów oraz monitorowanie użytkowania gruntów i dynamiki pokrycia terenu,
• ocena środowiskowa,
• ocena biomasy i projekty z zakresu kompensacji emisji dwutlenku węgla,
• ochrona bioróżnorodności.

Blizny pożarowe

Spalone obszary leśne wyznaczane są przy użyciu technik wykrywania zmian, które zaszły pomiędzy dwiema konkretnymi datami (przed pożarem / po pożarze). Analiza ta pozwala oszacować obszar dotknięty pożarem w celu usprawnienia realizacji planów jego odbudowy.

Dodatkowo generowana jest mapa prawdopodobieństwa w celu uzyskania przedziału ufności każdego piksela w binarnym podziale na lasy spalone i niespalone. Mapa prawdopodobieństwa może być wykorzystana do oszacowania stopnia nasilenia pożaru lub identyfikacji obszarów o dużym stopniu niepewności.

Główne zastosowania:

• szacowanie szkód wywołanych pożarem lasu,
• regionalne plany działań w zakresie zapobiegania pożarom lasów,
• ocena środowiskowa,
• plan zalesiania,
• zrównoważone zarządzanie lasami i zasobami naturalnymi.

Zręby

Wykrywanie wyciętych drzewostanów leśnych w okresie pomiędzy dwiema określonymi datami lub szeregiem dat. Dodatkowo generowana jest mapa prawdopodobieństwa w celu uzyskania przedziału ufności każdego piksela w binarnej klasyfikacji wyciętych terenów leśnych. Mapa prawdopodobieństwa może być wykorzystana do identyfikacji obszarów o pewnym stopniu niepewności.

Główne zastosowania:

• analiza wylesienia,
• gospodarka leśna – plany zalesiania,
• dynamika pokrycia terenu w użytkowaniu gruntów,
• ocena środowiskowa,
• projekty redukcji emisji dwutlenku węgla.

Numeryczny model terenu DEM

Produkt DEM (Digital Elevation Model) wyodrębnia parametry terenu dla map uwzględniających rzeźbę terenu: wysokość, nachylenie i położenie.

Produkt ten wykorzystuje:

• cyfrowy model powierzchni (DSM): dostarcza on informacje o charakterze powierzchni Ziemi, z uwzględnieniem wszystkich znajdujących się na niej obiektów;
• cyfrowy model terenu (DTM): przedstawia on samą powierzchnię terenu, bez obiektów takich jak rośliny czy budynki.

Rozdzielczość przestrzenna danych wejściowych jest kluczowym elementem, który wpłynie na sposób prezentacji terenu.

Główne zastosowania:

• topografia,
• inwentaryzacja stanu lasu, gospodarka leśna,
• plan zagospodarowania zlewni,
• ocena środowiskowa,
• modelowanie hydrologiczne,
• planowanie przestrzenne.

Wysokość korony

Model wysokości korony (CHM) otrzymuje się dzięki analizie mapowania z wykorzystaniem obrazów o bardzo wysokiej rozdzielczości (VHR) oraz informacji pochodzących z danych pomiarowych LiDAR CHM. Dodatkowo średnia wysokość może być obliczona na dany drzewostan, jeśli informacje dotyczące wytyczenia drzewostanu są zapewnione przez użytkownika lub udostępnione przez stronę trzecią.

Główne zastosowania:

• inwentaryzacja stanu lasu,
• zarządzanie lasami i zasobami naturalnymi,
• ocena środowiskowa,
• pomiary pośrednie biomasy naziemnej (AGB).

Infrastruktury leśne

Geobaza infrastruktur leśnych, zaadaptowana z międzynarodowego standardu kartograficznego Multi-National Geospatial Co-Production (MGCP). Skala robocza 1:5000. Zakresy tematyczne: sieci transportowe, hydrologia, miejsca zaludnione, przemysł, energetyka i użytkowanie gruntu. Do poszczególnych elementów dodaje się dane opisowe, aby można je było wyszukiwać. Obowiązują normy INSPIRE.

Główne zastosowania:

• dostęp do infrastruktury oraz jej utrzymanie i konserwacja,
• plan inwentaryzacji i zarządzania terenami leśnymi,
• dynamika pokrycia terenu w użytkowaniu gruntów,
• ocena środowiskowa.

Sieć dorzeczy i strumieni

Geobaza sieci hydrograficznej, zaadaptowana z międzynarodowego standardu kartograficznego MGCP. Skala robocza 1:5000. Właściwości: rzeki, strumienie i zbiorniki wodne. Zlewnia wyznaczona na podstawie DEM, z uwzględnieniem hierarchii działu wód. Do poszczególnych elementów dodaje się dane opisowe, aby można je było wyszukiwać. Obowiązują normy INSPIRE.

Główne zastosowania:

• zagrożenia powodziowe i związane z erozją (gleby oraz koryta rzek),
• zasoby wodne i rekultywacja lasów,
• ocena środowiskowa.

Uszkodzenia biotyczne

Produkt ten wykrywa występowanie ognisk szkodników i chorób, szacując dotknięty nimi obszar i ostatecznie aktualizując maskę obszarów leśnych.

Uszkodzony obszar dzieli się na trzy kategorie w zależności od zmienności poziomu witalności lasu (wskaźnik powierzchni liści, aktywność fotosyntetyczna i wilgotność roślinności).

Główne zastosowania:

• ocena szkód wywołanych przez szkodniki i choroby w czasie zbliżonym do rzeczywistego,
• ocena oddziaływania na środowisko.

Szkody spowodowane suszą

Produkt ten służy do oszacowania obszaru dotkniętego suszą w lasach. Wskaźniki dotyczące roślinności na przestrzeni czasu oraz dane klimatyczne łączone są z algorytmami uczenia maszynowego w celu skojarzenia zjawiska degradacji stanu zdrowotności lasów z okresami suszy. Dane wyjściowe zawierają mapę pokazującą obszary, które uległy uszkodzeniu na skutek nastania okresu suszy. Uszkodzony obszar dzieli się na trzy kategorie w zależności od zmienności poziomu witalności lasu (wskaźnik powierzchni liści, aktywność fotosyntetyczna i wilgotność roślinności).

Główne zastosowania:

• monitorowanie suszy,
• monitorowanie zmian klimatycznych,
• ocena oddziaływania na środowisko,
• zarządzanie zasobami wodnymi.

Miąższość drewna

Miąższość drewna oblicza się na podstawie danych dotyczących pierśnicy drzewa (DBH) i wysokości korony. Te dane terenowe muszą zostać skojarzone z SAR i optycznymi obrazami satelitarnymi przy użyciu sztucznej inteligencji (SI).

Zdjęcia satelitarne można również bezpośrednio skojarzyć z danymi dotyczącymi miąższości drewna, jeśli takie są dostępne. Obecnie jest to na etapie opracowywania, gdyż coraz częściej udostępniane są nowe zestawy danych.

Główne zastosowania:

• szacowanie biomasy i projekty z zakresu kompensacji emisji dwutlenku węgla,
• zrównoważona gospodarka i eksploatacja terenów leśnych,
• inwentaryzacja stanu lasów i krajowe statystyki leśne.

Biomasa

Biomasa nadziemna (AGB) składa się z ogółu biomasy drzewnej, w tym łodyg i gałęzi, liczonej w tonach na hektar. AGB jest zwykle obliczana przy użyciu równań allometrycznych opartych na średnicy drzewa w pierśnicy (DBH) i wysokości korony. Pomiary rozproszenia wstecznego za pomocą radaru syntetycznego z aperturą (SAR) są wrażliwe na biomasę nadziemną lasu (AGB), a dane z obserwacji prowadzonych z przestrzeni kosmicznej można wykorzystać do globalnego mapowania AGB. Dane terenowe muszą zostać skojarzone z SAR i optycznymi obrazami satelitarnymi przy użyciu sztucznej inteligencji (SI) w celu uzyskania szacunków AGB.

Główne zastosowania:

• zrównoważona gospodarka leśna,
• analizy stopnia degradacji lasów i umacniania leśnych zasobów węgla,
• działania w zakresie ograniczenia emisji spowodowanych wylesianiem i degradacją lasów (REDD+),
• projekty redukcji emisji dwutlenku węgla,
• programy z zakresu ochrony i bioróżnorodności środowiska,
• krajowe statystyki leśne.

Zasoby węgla

Zasoby węgla odzwierciedlają ilość węgla, jaka została wyizolowana z atmosfery i jest obecnie przechowywana w biomasie nadziemnej (AGB) (t C/ha). Zasoby węgla szacowane są na podstawie modeli AGB i danych dotyczących zawartości węgla w suchej masie, publikowanych przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC).

Główne zastosowania:

• obliczanie wskaźników emisji oraz emisji CO2 do atmosfery,
• raporty z monitoringu programów i projektów dotyczących redukcji emisji,
• wymagane raporty z Krajowych Inwentaryzacji Gazów Cieplarnianych (GHG) – Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC): komunikaty krajowe i aktualizowane co dwa lata raporty, składki ustalane na szczeblu krajowym (NDC) itp.

Iloczyn bioróżnorodności reprezentuje wewnętrzną różnorodność zbiorowisk leśnych, obliczoną przy użyciu wskaźników dotyczących dominacji, liczebności i jednorodności gatunków drzew leśnych. Oceny bioróżnorodności są konieczne, aby można było dostarczać informacje niezbędne do wspierania procesu podejmowania decyzji związanych z kwestią bioróżnorodności w polityce i gospodarce leśnej.

Główne zastosowania:

• ekologia krajobrazu,
• odbudowa ekosystemu,
• ocena oddziaływania na środowisko.

Fragmentacja siedlisk

Produkt „Fragmentacja siedliska” monitoruje proces pojawiania się nieciągłości (fragmentacji) w szacie roślinnej określonego siedliska. Produkt ten funkcjonuje w oparciu o klasyfikację przestrzennych wzorców płatów leśnych i ocenę zagęszczenia lasu. Zrównoważoną gospodarkę leśną można osiągnąć na kilka sposobów, w tym poprzez zarządzanie lasami pod kątem usług ekosystemowych (wykraczając poza zwykłe ich świadczenie). Informację o fragmentacji siedliska uzyskuje się poprzez klasyfikację przestrzennych wzorców płatów leśnych oraz pomiar gęstości powierzchni lasów w celu ilościowego określenia fragmentacji lasu.

Główne zastosowania:

• ekologia krajobrazu,
• odbudowa ekosystemu,
• ocena oddziaływania na środowisko.